2 juni 2012: Zaterdagmorgen om 09.15 uur met United Airlines vanaf Schiphol met bestemming Los Angeles. Dat gaat helaas niet rechtstreeks, we vliegen eerst in zo’n 7.30 uur naar New York en na een stop van 1 uur en 40 minuten vliegen we nog 5.40 uur door naar onze bestemming Los Angeles/LAX. Drie dagen later vliegen we door naar Hawaii. Zo’n overstaptijd is altijd een beetje spannend. New York is ons “point of entry” voor Amerika, we moeten daar dus door de paspoortcontrole, koffers van de band halen, door de Douane, koffers weer afgeven en doorlopen naar de gate van de aansluitende vlucht. Dat kan allemaal best lang duren. In Chicago en Miami ging het lekker vlot, mogelijk op Newark ook. We vliegen dit jaar alles met United Airlines. Deze maatschappij vliegt veel met de Boeing 757-200 en dat zullen we merken ook. We zullen er vier van de zes vluchten in vliegen. Het is één van de kleinere vliegtuigen op de routes van en naar Amerika. Er schijnt een zeer behoorlijk entertainmentsysteem in te zitten dus we zullen zien. Mats heeft de iPad al voorzien van de nodige uren aan recente films. We vermaken ons wel. Rond 18.00uur komen we aan op LAX en moeten we de huurauto ophalen bij DOLLAR. Voor de 3 dagen in LA hebben we een auto in de “compact” klasse gehuurd (Chevrolet Aveo of gelijkwaardig) prima auto voor in de stad en redelijk geprijsd. We zullen het dan wel zat zijn en direct naar het hotel rijden. Voordat we doorvliegen naar Hawaii slapen we drie nachten in het Wyndham Irvine-Orange County Hotel. We gaan na het inchecken nog wel ergens een hapje eten, we moeten de dag nog een beetje oprekken voordat we in coma vallen. De dag is 9 uur langer gemaakt. Een aardig tijdverschil!
3 juni 2012: Na een leuke avond Dreamnight At Artis (nu Kinderbeestfeest) en een kort nachtje en een stukje vliegen, zijn we inmiddels aangekomen in LA. Het ging allemaal reuze soepel. United vliegt veel met de Boeing 757-200 en dat blijkt een bijzonder prettig toestel te zijn. Een zogenaamde “smallbody” (indeling 3-3) maar voorzien van prettige stoelen en een zeer goed videosysteem. Een groot scherm in de stoel voor je met maar liefst 62 films. Dan ook nog muziek, docu’s en spellen. We waren keurig op tijd in Newark en daar ging het allemaal lekker vlot. Je moet daar het hele aankomstproces (POE) doorlopen, maar dat ging reuze soepel. Het was 7 uur 45 vliegen naar New York en daarna nog even 5 uur 20 naar Los Angeles. Een lange zit. We waren wel moe, maar niet kapot. Bij Dollar autoverhuur ging het helemaal goed, er waren geen kleine auto’s meer, dus neem maar een minivan mee. Een geweldig mooie/nieuwe Dodge Town en Country. Daar vermaken we ons wel mee! Nu aangekomen in het Crown Plaza, (nu Wyndham) een mooi chique hotel met alles erop en eraan. Net even bij de Mac geweest, nu douchen en de avond nog even oprekken.
3 juni 2012: Vandaag er heerlijk op uit geweest. Daar hadden we ook alle tijd voor, we waren rond 04.00 uur al klaar wakker en dan moet je nog een tijdje op de zondagochtend. Eerst een lekker ontbijt met een overheerlijke Caramel Machiatto gescoord en daarna naar een mall hier in de buurt Irvine. Bleek een behoorlijk dure mall te zijn, alle (echt) grote merken hadden er wel een filiaal. Als zelfs de schoonmakers met een strikje lopen, dan weet je het wel. Daarna richting Laguna Beach via de Laguna Hills mall. Stukje kleiner, maar wel beter geprijsd. Na een kort rondje verder naar de kust, naar Laguna Beach. De auto geparkeerd en lekker een rondje door het (kleine) centrum gelopen. Best wel druk en gezellig. Na twee uurtjes hadden we het wel gezien en verder de US1 af richting Newport Beach. Daar zijn we even Balboa Island opgereden en even rondgekeken. Ontzettend leuk daar met veel bootjes en bedrijvigheid op het water. Daarna verder richting Huntington Beach. Ook daar even de auto geparkeerd, de pier op geweest en een rondje door de hoofdstraat. Veel surfersvolk daar en dat geeft een apart sfeertje. Na dit rondje was het tijd voor het diner, dus via de TomTom naar de Olive Garden. Ooit geïntroduceerd door Harald en Nicole, nu toch wel een van onze favorieten. Het was weer lekker! Nog even wat spulletjes gehaald bij een Walmart en nu weer in het hotel. Morgen weer een dag.
4 juni 2012: Vanmorgen al wat later wakker geworden, nu net voor 7 uur. Even zitten internetten, ontbeten en toen op pad. Vanaf Hutington Beach zijn we de Highway 1 verder gaan volgen in de richting van LA. Erg leuk, je komt door allerlei leuke plaatsjes. Lekker op ons gemak een bakkie bij de Starbucks gehaald (White Chocolat/Mocca en een Skinny Vanilla Latte) ging prima allemaal. Op een gegeven moment moet je toch over of om de haven van LA heen. Wij zijn er overheen gegaan via twee enorme bruggen, best gaaf. Daarna werd het wat lastiger rijden, ik reed op gevoel langs de kust, maar op een gegeven moment waren we het zat en kon de TomTom aan. Daarna waren we snel op Hollywood blvd op de Walk of Fame. Lekker op ons gemak overheen gekuierd, wat foto’s gemaakt en verder naar Beverley Hills. Buiten ons zelf geen Celebrities gezien helaas. Toen verder naar Venice Beach. Daar waren we al eens met Harald en Nicole geweest en was toen erg gezellig. Nu was het wel leuk, maar wat een raar volk loopt daar rond tussen al die junkstores. Na een uurtje of twee hadden we het wel gezien en zijn we de carpoolstrook opgegaan naar ons hotel. Alle 62 km over de carpoolstrook, prima te doen. In Irvine hebben we bij TGIF onze eerst Jack Danielsburger naar binnen gewerkt. Noes met een cola en ik met een heerlijke Blue Moon. Nu moe terug in ons hotel. Morgen checken we hier uit en hebben we nog een dagje LA. Voor onze vroege vlucht naar Hawaii slapen we op het vliegveld in het Holiday Inn LAX.
5 juni 2013: Vanmorgen heerlijk rustig opgestaan. Het weer was beter, het was lichtbewolkt. Alle spulletjes weeri n de koffers en rond een uur of half 11 het Crown Plaza (heet nu Wyndham) verlaten. Een goed hotel met een heerlijk bed, moeten we voor thuis toch eens goed ver na gaan denken. Bedoeling was om via de Citadel Outlet Mall naar ons volgende hotel te gaan om daar nog wat aan het zwembad te luieren. Van dat luieren is niets gekomen, want die Mall bleek geweldig. Mooi opgezet, lekker rustig en lage prijzen!! We moesten ons echt inhouden ivm de 23kg die maar mee mag naar Hawaii. We komen volgende week nog wel terug in de Citadel Outlet Mall! Nu zijn we ingecheckt in het Holiday Inn. Tov LAX prima gelegen en ook dit hotel “gescored” via Hotwire.com Dat werkt toch prima, ook nu een prima kamer voor een prima prijs. Auto heb ik net bij Dollar terug gebracht en teruggelopen naar het hotel. Prima kar, wel dorstig. We hebben er vanmorgen nog maar 10 usd ingegooid anders hadden we het hotel niet gehaald. Inleveren ging trouwens snel en correct. Morgenochtend bijtijds op, 09.55 uur vliegen we met United naar Hawaii. Ben benieuwd hoe het internet daar beschikbaar is, niet op de hotelkamer schijnt…
6 juni 2012: Vandaag dan eindelijk aangekomen in Hawaii, en wat is het geweldig leuk hier! De vlucht met United Airlines ging weer prima na 5.45uur vliegen stonden we op de luchthaven van Honolulu.
Helaas geen ontvangst met bloemenkransje, danseressen of Hawaii Five-O. Bij de bagagebanden al snel een shuttle (Speedyshuttle) aangeboden naar het hotel, dus dat ging goed. Het hotel is op zich prima, maar wel eenvoudig. We zitten op de 23e verdieping met gedeeltelijk zeezicht. Dat is leuk gezegd, maar dan moet je wel je hoofd uit het raam steken en daar hou ik niet zo van. Op zich een goede kamer, ruim genoeg en schoon. IJskastje, kluisje, tv en een koffiezetapparaat. Na het gedeeltelijk uitpakken van de koffers, snel naar Waikiki Beach. Het klopt wat we altijd op tv hebben gezien, een heerlijk strandje met een heerlijk blauwe/warme zee. Na een uurtje of twee nog even wat boodschappen gedaan en terug naar het hotel om ons op te knappen. Vanavond heerlijk gegeten bij California Pizza Kitchen en rondgekeken. We gaan ons hier zeker vermaken komende week.
Voor zover maar weer even, we zijn best moe (inmiddels 12 uur tijdsverschil met Nederland!) en gaan ons bed in. Internet is hier maar beperkt, dus ik hoop dat het morgen weer lukt.
7 juni 2012: Update vanuit het Maile Sky Court Hotel in een warm Waikiki. We vermaken ons hier opperbest, het is hier zo geweldig leuk en relaxed! Vanmorgen rustig opgestaan en lekker op Waikiki Beach en in de zee gelegen, heerlijk!! Na de lunch hebben we de bus gepakt en zijn naar het aquarium gegaan. Openbaar vervoer is hier perfect (Thebus) Erg mooi en handig is, dat je zo’n ” luisterapparaat” meekreeg waardoor je ook nog een beetje uitleg kreeg. Natuurlijk veel over vissen, maar ook over koraal. Op ons gemakje teruggelopen nar het hotel (toch heel Waikiki door) en ons klaargemaakt om te gaan eten. We hebben gegeten bij PF Chang en heerlijk buiten op het terras gezeten. Ben bang dat we daar deze week nog wel eens komen. Morgen gaan we eerst een uurtje reispromotie bijwonen (niets tekenen) en als cadeau betalen we de helft voor een bezoek aan Pearl Harbor (volle programa) en de sharkgage ! Dat wordt dus lachen. Na die promotie stappen we op de bus naar Diamond Head Crater om naar de top te lopen. Wordt dus een actief dagje !
8 juni 1212: De dag van “de promotietruc”. Nou, die is jammerlijk mislukt, we zullen toch echt de volle mep moeten betalen voor Pearl Harbor en de haaienkooi. Men keek al vreemd op dat we kritische vragen stelde bij het invullen van een registratieformulier (dat wilde ik helemaal niet), uiteindelijk zijn we onder het mom “uw inkomen is te laag” de zaal uitgekickt. Wij waren geen geschikte kandidaten om deze verkoopbijeenkomst bij te wonen. Het zou gaan om een soort van lidmaatschap van een reisorganisatie, maar ik sluit timesharing niet uit. We vonden het wel best. Na dit spektakel stond voor ons de beklimming van Diamond Head Crater op het programma, dus wij op weg naar de bushalte. We zaten daar nog geen 2 minuten toen een taxi met twee Amerikaanse meiden voor ons stopte met de vraag of we naar Diamond Head Crater gingen en dan evt. een taxi wilde delen. Prima en snelle oplossing. Eenaal daar aangekomen, begon de beklimming. Eerst een mooi betonnen pad, maar al snel van “geitenpad” niveau. Het ging hoger en hoger met uiteindelijk de nodige lange trappen en zelfs een draaitrap. Eenmaal boven kruip je uit een oude kazemat (geschutskoepel) en worden de inspanningen beloond met geweldige vergezichten over de zee, streek en Waikiki. Het was prachtig helder weer, dus ik denk dat er aardige foto’s van komen. Mag wel even worden gezegd dat Noes het geweldig heeft gedaan, het was een bergje vd eerste categorie, dus afzien! Na de afdaling daar een broodje gegeten en we vonden dat we wel een schaafijsje hadden verdiend. Die taxi was ons goed bevallen, dus geen bus terug. Vanmiddag nog naar een naar een groot winkelcentrum geweest en daarna gegeten in de Hawaiian Grillbar vh hotel. Lekker, maar niet spectaculair, ook niet goedkoop trouwens.
Morgen staan we vroeg op en staat een bezoek aan Pearl Harbor op het programma. Niet georganiseerd, maar gewoon met het openbaar vervoer. Een bezoek aan het monument zelf, maar ook aan een groot slagschip wat daar moet liggen. Ben benieuwd! Daarna willen we nog wel naar het strand, eens kijken of onze rode ruggen nog wat zon kunnen verwerken!
9 jun 2012: We zijn naar Pearl Harbor geweest. Dat was heel indrukwekkend. We waren al om acht uur op de stadsbus gestapt en die bracht ons voor 2,50 dollar per persoon in een uur en tien minuten naar Pearl Harbor. Het was er nog erg rustig. De rugzak mocht niet mee naar binnen, dus de broekzakken maar goed volgepropt met alles wat daarin paste en kaartjes gehaald. Voor de Arizona Memorial hoef je niet te betalen, maar je krijgt wel een kaartje met een vast tijdstip waarop je met ” militaire preciezie” met een bootje naar de memorial wordt gebracht.. Voor de USS Missouri moesten we wel betalen, maar daar zat voor Ruud een military discount op. Altijd handig dat pasje. Vervolgens met de shuttle bus naar de haven gebracht. Natuurlijk eerst een magneetje voor de koelkast gescoord en toen het schip op. Daar hebben we op ons gemak rondgekeken en kunnen zien hoe er daar geleefd werd. Ik was vooral geïnteresseerd in het “Dental Department” en geloof me maar, het was toen geen pretje als je daar terecht kwam. Daarna weer terug met de shuttle en in de rij gaan staan voor de boot naar Arizona Memorial. Eerst een verplichte film die je een goede indruk zou moeten geven van de reden waarom en hoe het gebeurt is en vooral, waarom de Amerikanen zo hard hebben teruggeslagen.(bijna een excuus) Met het bootje vaar je vervolgens naar de memorial en daar heb je ongeveer een kwartier om rond te kijken en foto’s te maken. Het was heel indrukwekkend en strak geregeld. De memorial ligt pal boven het wrak van de Arizona en je kunt het schip onder je zien liggen, de olie stroomde er nog uit. Het verhaal gaat, dat er in het schip de lichaamsresten van heel wat omgekomen soldaten liggen. Heel vreemd om daar over na te denken. Daarna zijn we weer terug gevaren en nadat we wat gegeten en gedronken hebben, zijn we weer terug gegaan naar het hotel. We hadden nog mooi de tijd om naar het strand te gaan en hebben weer een paar schildpadden gezien. Hopen dat ze op de foto te zien zijn. Uiteindelijk ’s avonds een snelle hap gegeten en terug gegaan naar de kamer.
10 juni 2012: Vandaag zijn we naar Hanauma Beach geweest. Dit is een van de mooiste plekken op aarde waar je kunt snorkelen. Het is een prachtige baai met ondiep water waarin heel veel vissen en koraal te zien zijn. Helaas had ikzelf wat problemen met de ondiepte. Ik voel me daar niet prettig bij en raak in paniek als ik niet kan gaan staan. Na 20 minuten ben ik weer terug gegaan naar het strand, zodat Ruud zelf op zijn gemak kon snorkelen. Voor de rest van de middag ben ik lekker op mijn luchtbedje in de zon blijven liggen. Ruud heeft heel veel kunnen zien, maar de schildpad die er rondzwom heeft hij helaas gemist. Daarna weer terug naar het hotel. Snel gedoucht, aangekleed en weer op pad om de parade te zien in Waikiki. Helaas waren we net te laat en hebben alleen de laatste drie groepen gezien. Gegeten bij de Mc Donald’s en nog even gewinkeld. Morgenochtend gaan we de huurauto ophalen en meteen op pad. Wordt vervolgd.
11 juni 2012: Vandaag moeten jullie het weer met mij doen, dus nog even tussen de Japanners internetten en een ontbijtje halen. Vandaag de eerst dag met de huurauto op pad geweest. Dollar Rent a Car zit hier bijna naast het hotel en het ging redelijk vlot de upgradecoupon werd geaccepteerd en we kregen een zwarte KIA Soul mee. Prima wagentje, rijdt lekker en best ruim. De DollarExpress Card bewees weer eens zijn nut, er stond zeker een rij met 50 Japanners voor de gewone balie. Op ons gemak de kust afgezakt en via een blowhole (met water voor de duidelijkheid) en wat andere scenic area’s aangekomen op Lanikai Beach. Daar moet je echt even op Googelen, geweldig wat is het daar mooi! Zo uit een Bountyreclame, maar dan mooier. Heerlijk even gezwommen en geluierd op het strand. Daarna door naar de Noordkkust met af en toe een stop op een leuk plekje. Op een gegeven moment stopten we bij een strandje en daar lag (volgens de kenners) een zeldzame Seal te zonnen. Ik dacht eerst dat het een zandsculptuur was, maar hij bewoog, dus was echt. Schijnen er nog maar. Zo’n 500 van te leven. Laters kwamen we bij Turtle Beach en jawel, we hadden geluk. Er lagen al drie grote groene zeeschildpadden op het strand en nummer vier kwam net uit de zee ploeteren. Mooi gezicht om die zeldzame beesten zo te zien. Daarna nog verder de kust gevolgd en een grote handdoek voor Noes gekocht. Morgen gaan we naar watervallen en een uitkijkpunt. Er zal ook nog wel gezwommen worden.
12 juni 2012: Vandaag, de tweede dag met de huurauto, zijn we eerst naar de Manoa Falls geweest. Niet te ver van Waikiki en volgens de boeken de moeite waard. De waterval was op zich niet veel (in de wc stroomt meer water) maar het pad er naar toe was geweldig. Een kleine mijl door de jungle van Hawaii. Klimmen en klauteren over een blubberpad door mooie natuur. Het leek wel een Rainforrest, af en toe wat regendruppels gehad. Na deze tocht, naar het Pali lookout point. Een uitzichtpunt over met name Kailua. Niet echt spectaculair, zeker niet in de regen. Wel vreemd trouwens, in de bergen regent het gewoon, in de lage gedeeltes is het gewoon bloedheet. In de middag hebben we een bezoek aan de westkust gebracht. Beetje een foute keus geweest. Niet echt een toeristisch gedeelte. Erg onverzorgd, armoedig en smerig.
13 juni 2012: Terug naar Los Angeles. Rustig op ons gemak opgestaan en nog een stukje voetbal (Nederland-Duitsland) op een Spaanstalige zender kunnen zien. Jammer, de Duitsers waren gewoon beter. Daarna naar het vliegveld, auto ingeleverd en ingecheckt. We zaten op tijd in het vliegtuig, maar dat ding wilde niet starten. De eigen generator was kapot en een tweede jetstarter bleek niet krachtig genoeg. Uiteindelijk met 45 min vertraging vertrokken met het enige jengelende kind in het vliegtuig direct achter ons. (viel achteraf nog wel mee). Boven LAX nog een half uur in de holding gehangen vanwege de drukte, daarna een soepele landing op dit grote vliegveld. Helaas veel bewolking, dus weinig te zien. Nu dus weer in het Holiday Inn LAX. We gaan zo de huurauto ophalen en via de Miramar Outlet mall naar Tulare. Vorige week heb ik in de Citadel een leren jas gezien, ik hoop dat ze er nog hangen! Ook nog even boodschappen doen, koelbox kopen enzo… Je kent het wel.
14 juni 2012: Inmiddels zijn we in het La Quinta Inn & Suites in Tulare. Vanmorgen op LAX bij Dollar onze huurauto opgehaald, dat ging helemaal goed. shuttles keurig op tijd en met mijn DollarEpress card liepen we de rij voorbij. Binnen 5 minuten waren we klaar en werden we verwezen naar het vak van de midsize suv’s. Een hele rij met Jeep Liberty’s en Ford Escape’s. Die Jeep waren wel mooier en groter, maar hadden geen privacywindows, dus de mooiste Ford Escape uitgekozen. Tijdens het inpakken werd er een gloednieuwe Metallic bloedrode Chevrolet Captiva LT naast ons neergezet, een prachtwagen. Wij dus weer uitpakken en reden met die Chevrolet de poort uit. Helemaal goed! Eerst nog naar de Citadelmall en jawel, die leren jas hing er nog. Voor 52 usd een leren jas van Guess, hoe is het mogelijk? Daarna rustig LA uitgereden om via Palmdale en Mojave naar Tulare te rijden. Zo rij je in de bergen en dan is het ineens helemaal vlak en vreselijk heet! Trouwens vastgesteld dat de langste (nutteloze) carpoolstrook tussen LA en Palmdale ligt, belachelijk. In de “middle of no-where” een carpoolstrook?
Het La Quinta Tulare is gewoon goed. Fris, netjes en een lekker bed. Vanavond lekker Italiaans gegeten, Noes een pasta en ik (met moeite) een pizza small naar binnengewerkt. Op streetview had ik al gezien dat er zowat naast het hotel een Outlet mall ligt, dus even rondgekeken daar. Nu na een lekkere fles Zinfandel ons bedje opzoeken. Morgen gaan we naar het Sequoia National Park en eindigen we hier 50 km verder in Fresno.
15 juni 2012: We vertrokken uit het La Quinta met bestemming het Sequoia Nat Park, een klein uurtje rijden van Tulare. Een zeer goed hotel uit de La Quinta keten. Erg schoon allemaal en een zeer vriendelijke uitbater.Vanuit de vlakke “Valley” rij je naar de bergen die steeds hoger worden en uiteindelijk sta je bij een betaalhuisje van het Seqoia NP park. Daarna gaat het slingerend verder het park in. Al snel zie je waarom dit park zo bijzonder is, nl de grote Sequoia bomen. Het is werkelijk niet normaal hoe groot die Sequoia’s kunnen zijn! Je valt werkelijk van de ene in de andere verbazing. Het ruikt er ook heerlijk in dat park. Aan onze kant van het park stonden de meeste (bekende) Sequoia’s en bij het Visitor-center was het werkelijk prachtig. Daar stond de Sentinel. Ja, ze geven die gigantische bomen namen. Bij dat Visitor-center waren een aantal hikes uitgezet, daar hadden we wel zin in, dus een leuke uitgezocht. We hadden een bordje “Bear activity!” gezien, dus ik heb de lunch maar uit mijn rugzak gehaald, leek mij wel slim. Na nog geen 5 min lopen zagen we in de verte al de eerste zwarte beer met een klein jong. Snel een foto genomen en weg waren ze. Na dat gezien te hebben, loop je toch wat anders rond. Halverwege de hike liepen we tegen rood afzetlint aan, dus helaas niet verder. Ze waren aan het “branden” allemaal kleine vuurtjes met voornamelijk lichte rook, geen idee waarom. Op de terugweg kwamen we weer een zwarte beer met jong tegen, waarschijnlijk de zelfde. Op nog geen 50m afstand zo’n beest in het wild te fotograferen is best vreemd. Wel een geweldige ervaring! Uiteindelijk verder gereden naar de General Sherman. De grootste boom op de wereld met een omvang van 32m, werkelijk niet normaal. Goed te bekijken, want alles is hier prachtig aangelegd. Later ook nog vlak bij de weg een hert gezien. Na deze mooie dag aangekomen in het University Square Hotel in Fresno/Clovis. Prima wat gedateerd 4 sterren hotel, ook gescoord via Hotwire. Helaas problemen met het internet, vervelend. Nog lekker even gezwommen en in de zon gelegen aan het zwembad.
16 juni 2012: Volgende ochtend wat vroeger opgestaan want Yosemity Nat Park stond op het programma. Van dit hotel Hadden we ons veel voorgesteld, maar viel wat tegen. Het begin was goed, Glacier Point en Tunnelview waren prachtig om te zien. Unieke vergezichten. Daarna begon de ellende, wat was het druk in de Valley zelf. Massa’s mensen daar op een kluitje, je kon je auto niet eens kwijt. Geen hike naar de waterval dus, daar hadden we niet zo’ n zin in. We zijn op ons gemakje doorgereden over de Tioga pass naar Mammoth Lakes, die Tioga Pass is wel erg gaaf om te rijden, het is er erg hoog. 9500ft, toch bijna 3000m hoog! Wel op sommige stukken erg on-Amerikaans. Hele stukken zonder vangrail. In een land waar alles om veiligheid gaat is dit wel weer vreemd. Kan ik mij van Zion Nat Park (Angels Landing) ook nog wel herinneren.
Al met al waren we best vroeg in Mammoth Lakes aan gekomen. Het hotel (Sierra Lodge) was zeer matig en het plaatsje zelf was een slapend wintersportoord, als je niet ging hiken, niet veel dus. Hotel komt absoluut niet overeen met hetgeen op hun website wordt vertoond en is nog prijzig ook.
Noes kwam op het idee door te rijden naar San Francisco. Mats had al laten weten dat hij goed was aangekomen en gaf ons een dagje meer daar. Even wat benzine getankt, met de nadruk op “wat”. Wat een hufters daar zeg 4,99 usd per gallon, dat heb ik nog nooit getankt in de VS! Ooit begonnen we in Naperville voor net geen 2 dollar en dan nu deze prijs, ruim een dollar duurder dan in Fresno!
Vier uur reden we weg uit Mammoth Lakes en tien uur stonden we op de parkeerplaats van ons hotel in San Francisco waar we Mats zagen. Weer over de Tioga pass en de 120 met al zijn bochtjes. Ik heb ff genoeg bergen gezien!
17 juni 2012: We zijn nu in San Francisco en we hebben het prima naar de zin. Het hotel (Red Coach Motorlodge) is zeer (!) eenvoudig, maar schoon en op zich prima. Het hotel aan Eddystreet grenst wel aan de verkeerde wijk. (Tenderloin) Om op Market Street te komen moeten we deze wijk doorlopen. slechts een minuutje of 10, maar je weet werkelijk niet wat je ziet. Alleen maar raar volk op straat, zwevers, junks, dronkaard, dealers en ander gespuis. Vanmiddag wilde zo’n dwaas met een onverwachte beweging indruk maken, maar ik had hem al door. Ik was net wat eerder haha! Later zijn we wel anders naar Market Street gelopen. Maar goed, SFO is een leuke stad die helaas is overwoekerd door eerder genoemd gespuis. Er is veel moois en leuks te zien, want de stad heeft echt wel veel te bieden. Je moet alleen wel weten waar je loopt. Wat ons wel tegenvalt, is de temperatuur. Slechts 15 graden met een harde wind is niet wat we verwacht hadden. We zijn trouwens niet de enigen, het is onvoorstelbaar hoeveel truien en sweaters hier verkocht worden. Sommige spuuglelijk, maar wel warm! We hebben ons vandaag vooral op Marketstreet en Fishermanswharf gericht. Erg leuk om daar eens rond te kuieren, winkels te bekijken en hier en daar een drankje cq koffie te pakken. We hebben een driedaagse pas voor het openbaar vervoer gekocht, dus kunnen overal naar toe. Ik denk dat we toch zo’n 9 km hebben gelopen. Natuurlijk veel foto’s gemaakt en aan het eind vd middag met de tram weer terug. We hebben heerlijk gegeten in het Foodcourt van de Westfieldmall. Mats en Annouchka pasta en ik Chipotle. Erg lekker !
18 juni 2012: Vanmorgen niet al te vroeg opgestaan en lekker ontbeten bij Starbucks. In een Sportsauthority ben ik eindelijk geslaagd voor een paar sportschoenen. Het type dat ik voor ogen had ben ik de gehele vakantie nog niet tegengekomen, dus nu lekkere grijze Nike loopschoenen gekocht. Mijn oude Diesel sneakers gelijk weggegooid en de Nike’s aangetrokken. lopen prima ! Daarna zijn we op zoek gegaan naar de Cable Cars en hebben een paar mooie ritjes gemaakt. We werden door een lokale getipt dat het niet handig is om bij een eindstation op te stappen omdat al die toeristen het draaien van de karren willen zien. Er stond een aanzienlijke rij, zeker 30 a 45 min wachttijd. Twee haltes verder konden we zo instappen. Wel lachen hoor die karretjes. Je ziet ze wel eens op tv, maar zo aan de zijkant staan is best wel stoer. Door de Cable Cars hebben we ons laten afzetten bij China Town en dat was best een leuk sfeervol wijkje. Niet zo opdringerig als in New York, je kon rustig lopen en rondkijken. Na China Town de route opgezocht naar de Golden Gate brug. Daar aangekomen hadden we de mazzel dat door de harde wind de mist behoorlijk was opgetrokken en de brug goed zichtbaar was. We hebben op ons gemak rondgekeken en ons in allerlei poses voor de brug laten fotograferen. Na de brug weer met het ov terug naar Fishermanswharf, rondgelopen en heeft Mats ons getrakteerd op een etentje bij het Hard Rock Cafe. Nu zijn we weer op de kamer om onze voetjes rust te geven en wat te lezen/internetten. Mogen staat Alcatraz op het programma, dus vroeg op naar pier 31. In de middag hebben we nog een Outlet Mall op het programma staan en een autoritje over Lombardstreet. Je weet wel, dat slingerende straatje.
19 juni 2012: Nog een leuke dag gehad. Vroeg opgestaan, want we moesten al om 09.30 uur bij pier 39 zijn om in te schepen naar Alcatraz. Oversteek ging prima en de ontvangst op Alcatraz was vriendelijk en goed geregeld. Je kreeg een audio set waarmee je in het Nederlands door het gebouw werd geleid. Grappig en reuze leerzaam. Er is veel gebeurd in dat gebouw, wat overigens kleiner is dan ik dacht. Gek ook om te zien dat je maar 2 km van het vaste land bent, maar niemand de oversteek ooit bewijsbaar heeft gemaakt. In de middag zijn we nog even naar de Bay Mall geweest voor de laatste boodschappen. Lekker met z.n drietjes gegeten bij de Outback Steakhouse en toen was de batterij leeg.
20 juni 2012: Vanmorgen dus alweer vroeg op, Mats kon 09.00 uur zijn huurauto ophalen op hert vliegveld. Inchecken ging vlot en hij kon in eerste instantie kiezen tussen een Kia en een Dodge standaard SUV. Er stond echter ook een bijna nieuwe GMC type ?, dus even vragen of dat ook kon. Dat kon, dus Mats met deze mooie bak de garage uit. Daarna splitsten onze wegen zich. Mats naar Mammoth Lakes en wij langs de kust naar Morro Bay. In Monterey nog even gestopt bij een visitor-center, waar een alleraardigste oude tante ons wel even vertelde waar we heen moesten en vooral waar we moesten stoppen. We hebben al het moois daar wel gezien, langs de oceaan, Cannery Row en via de Seventeen mile drive weer naar Highway 1 om verder de kust te volgen. Een mooie, maar vreselijk lange weg kustweg en net wat te lang! Zo’n 40 km voor Morro Bay kwamen we nog een strandje tegen dat vol lag met Sea Lions. Grappig om te zien, waarom allemaal nu net op dat strandje?Het is nu woensdag 20 juni 2012, onze trouwdag! We zijn inmiddels in de Ascot Suites in Morro Bay. Morro Bay is een klein vissersdorpje aan de oceaan met veel hotels. Gek genoeg is het er helemaal niet druk, je ziet geen sterveling op straat. Weet niet wat de drukke tijd dan wel is. Na aankomst even naar Morro Rock geweest. Een belachelijk grote kei vlak voor de kust. Normaal kan je daar ook langs lopen en aan de zeezijde kijken, vandaag niet, er was een bijeenkomst van lokale Indianen en pottenkijkers waren niet gewenst. (Huh ?) Vanavond lekker gegeten, een beetje rondgekeken en wat liggen tv kijken. Even afwachten hoe het ontbijt is, maar dit lijkt ons beste hotel te gaan worden. Prima kamer met een open haard en een bubbelbad. Ik hou niet zo van bubbelen, maar Noes heeft haar hart even opgehaald.Morgen staan we langzaam op, we hebben geen haast. We hebben de hele dag op op LAX te komen. We slapen de laatste nacht in het Radisson daar, ook voordelig gescoord via Hotwire. Het Radisson was goed, maar kon niet tippen aan het Holiday Inn LAX. Dat boeken via Hotwire is ons goed bevallen, volgende keer gaan we dat nog meer doen. Vier sterren hotels voor de prijs van twee! Morgen op ons gemak opstaan en naar de Terminal van United Airlines voor de terugreis naar Nederland.
21 juni 2012: Nadeel van vliegen met een Amerikaanse maatschappij is, dat je vaak al vroeg vanuit Amerika vertrekt, dus vroeg opgestaan en ons met de Shuttlebus van het Radisson LAX ( heet nu het Hyatt Regency Hotel) naar de terminal van United Airlines laten brengen. Hotel en kamer waren goed, maar wat een waardeloos bed zeg. Het bed (zeker geen Kingsize) was voorzien van een “opblaasbare topper”. Jammer, want ding dat lag niet echt comfortabel. Op de terminal aangekomen stond er een beste rij voor de balies. Na zo’n 45min schuifelen waren we aan de beurt en werden de koffers ingecheckt. Vanaf LAX was het met een Boeing 757-200 ongeveer zo’n 4 uur vliegen naar Houston. Daar aangekomen hadden we net iets meer dan een half uur om over te stappen op de vlucht naar Amsterdam. Lijkt een heel gedoe, maar de volgende vlucht stond er bijna naast. Vanaf Houston was het zo’n 9 uurtjes naar Amsterdam in een gloednieuwe Boeing 767-400, weer met dat perfecte persoonlijke videosysteem. Een fijne vlucht die, na wat films en een dutje, best snel voorbij ging.
Zo kwam er een einde aan deze geweldige reis naar Californië en Hawaii. We zijn blij dat we dat weekje Hawaii hebben ingepast, was een heerlijke week daar en zeker voor herhaling vatbaar. Voor volgend jaar zitten we al weer vol plannen, misschien is het Noordoosten van de VS wel een leuke bestemming om eens te bekijken.
Reisverslagen Amerika & Canada 