Florida 2014

Hallo,

30-01-2014: Ook dit jaar hebben we besloten weer een reis naar Amerika te maken. Door omstandigheden wel wat korter dan eerdere keren (een huis koop je niet ieder jaar) en waar kan dat beter dan in Florida. En dit jaar lekker met z’n tweetjes. Na enig speurwerk en met behulp van “Alerts” op de site van Kayak.com denken we weer een mooi prijsje voor vliegtickets te hebben gescoord. (€ 469,00 pp)

Op zaterdag 7 juni 2014 vliegen we om 10.25uur met British Airways vanaf Amsterdam via Londen Gatwick (LGW) naar Tampa in Florida. Aankomsttijd 16.15uur lokale tijd. De 18e juni 2014 vliegen we via dezelfde route weer naar huis. We vinden het wel prima dat BA weer de voordeligste bleek te zijn. Dit is nu al de 4e oversteek met hun en de eerder vluchten met BA zijn ons prima bevallen. We zijn van plan met een huurauto een rondje Florida te doen. Via AutoEurope hebben we een Chrysler 200 (or simular) gereserveerd. Deze auto valt in de klasse “Standard Car”. Maar eens afwachten wat we krijgen of waaruit we mogen kiezen. Het is wel altijd een “oplet momentje” als je je huurauto gaat halen. Ook voor het eerst niet bij Dollar, maar bij Alamo. Ik heb mij aangemeld voor “Alamo Insiders”, maar eens zien wat dit brengt.

18-04-2014: Inmiddels zijn we een stuk verder met de planning. We hebben een leuk rondje (met de klok mee !) Florida gepland. In grote lijnen gaat de rit als volgt: Tampa hotel – Orlando hotel – Via Juniper Springs naar Daytona hotel – Ft. Lauderdale hotel – Via de Everglades naar Ft. Myers hotel – Sarasota/Bradenton hotel – Tampa.

Als we precies het blauwe lijntje volgen, komen we uit op 1565 kilometers. Ervaring leert dat we daar ruim overheen gaan. De Scenic Routes en de “kleine” ritjes komen daar nog bij. Ik ben benieuwd waar we op uitkomen, ik verwacht dat we de 2000km wel halen.

Op twee overnachtingen na hebben we alles weer geboekt via Hotwire.com. Leuk om te ontdekken dat je als je in een lagere prijsklasse zoekt, je in prima hotels uitkomt. (gemiddeld 46 Euro per nacht) In Orlando hebben we twee overnachtingen geboekt, want daar willen we toch wel flink gaan shoppen. Daarna rijden we via Juniper Springs naar Daytona Beach. Juniper Spring is een bijzonder mooi State Park. Je kan er heerlijk zwemmen in het heldere water en de vorige keer hebben we daar toch het nodige wild gezien. In 2011 zijn we ook in Juniper Spring geweest en nu willen we er een kanotocht gaan maken. (Filmpje) Daarna naar Daytona Beach, waar we zeker even over het strand willen rijden. (filmpje) Vanuit Daytona zakken we op ons gemak de kust af richting Ft. Lauderdale. Even kijken hoe lang we daar over doen, misschien nog even via de Sawgrass Mills Mall, maar dat zien we nog wel. Na drie nachtjes Ft Lauderdale door de Everglades US41 via de Loop Road en Naples naar Ft. Myers Beach. Ook daar hebben we weer twee nachtjes gepland. Dagen die we willen vullen met luieren aan de Gulf of Mexico en wat winkelen. Vanuit Ft. Myers Beach is het maar een klein stukje rijden naar Sarasota/Bradenton, waar we de laatste twee nachten in het Hyatt Place verblijven.

08-05-2014: Vandaag mijn contact bij British Airways opgezocht en met hem de stoelen vastgelegd voor al onze 4 vluchten. Op het stukje AMS-LGW vv hebben we mooie raamplaatsen gekregen bij een nooduitgang, dus extra beenruimte. Op het lange stuk van LGW naar TPA vv, vliegt BA met een Boeing 777. BA heeft daar drie types van en helaas stond het type voor de heenvlucht nog niet vast. Op deze vlucht maar voor zekerheid gegaan en een raamplaats en een midden plaats vastgelegd. Op de terugweg stond het type 777 al wel vast en hebben we de laatste twee plaatsen naast elkaar links achterin het vliegtuig gereserveerd. Op Seatguru aangeduid als “Bad Seat”, maar niets is minder waar. Prima geregeld weer. Nog 30 dagen en we gaan!

07-06-2014: Amsterdam-Tampa: Hier mijn eerste aanvulling op onze Florida 2014 reis vanuit een heerlijk zonnig en warm Tampa. Gisterochtend na een vermoeiende avond in Amsterdam en omstreken (Kinderbeestfeest in Artis) om 06.15uur opgestaan en naar Schiphol gereden. Op schiphol de auto aan een collega meegegeven en bij balierij 17 de tassen bij BA afgegeven. Het was er heerlijk rustig en omdat we thuis al hadden ingecheckt, waren we zo klaar. Ook bij de paspoortcontrole ging het lekker vlot. Ik begin die paspoortselfservice van de Marechaussee wel te waarderen. Eerst maar eens lekker ontbeten en wat rondgeslenterd in de lounge. Blijft gek, werk je dagelijks op Schiphol, mag overal komen, maar kom maar een keer per jaar als ik op vakantie ga in de lounge.

BA vetrok vanaf D24 naar Londen Gatwick. Alles liep mooi op tijd en de Boeing 737 zat propvol. Een kort vluchtje naar LGW, maar wel een onrustige. Het was zoals de gezagvoerder al voorspelde, een “Bumpy Ride”. Na 48 minuutjes stonden we al weer aan de grond. Op LGW hadden we een klein uurtje overstaptijd en dat bleek ruim genoeg. Lekker overstappen daar, alles lekker compact en niet zo chaotisch als LHR kan zijn. Er stond een grote Boeing 777 voor ons klaar die ons in 8.40uur naar Tampa bracht. Niet helemaal vol, achterin nog wel zo’ n 15 stoelen vrij. Prima vlucht, BA is gewoon goed. Amerika binnenkomen via Tampa International Airport is een verademing. Onze vlucht was de enige binnenkomende internationale vlucht en alles gaat hier super relaxed. Een mooie moderne luchthaven en uiterst vriendelijk personeel hier. Zelfs de US immigration deed met een glimlach en een grap zijn werk. Na de immigration waren alle tassen en koffers al keurig vd band gehaald en stonden zo voor het pakken. Daarna met een shuttletreintje in nog geen minuut naar de hoofdterminal. Voor de autohuur loop je naar buiten, steekt een voorrijweg over en je loopt zo de autoverhuurgarage in. Alle bekende bedrijven zijn hier in gevestigd. Dit keer moesten we bij Alamo zijn. Hoewel als lid van Alamo Insider al thuis te hebben in gecheckt, uiteindelijk toch via de balie. Na het gehele proces te hebben doorlopen via zo’n kiosk, kon bij de laatste stap de creditcard niet bevestigd worden. Ook daar, uiterst vriendelijk en geen gepush op hun vaste vragen vwb gps, roadside verzekeringen etc. Keurig uitleg gekregen vwb hun Tollpass systeem en hup naar de garage. Daar ook vriendelijk ontvangen en we konden kiezen uit de door ons gereserveerde “Standard” auto’s. Keuze uit drie auto’s, een VW Beetle, een Nissan Cube en de door ons gevraagde Chysler 200. Die Nissan was helemaal niets, een raar vierkant ding, zag er niet uit. We hebben nog even getwijfeld voor de Beetle, maar daar kon alle bagage niet in de achterbak. Natuurlijk wel handig als alles een beetje uit het zicht staat ipv op de achterbank. De Chrysler 200 was gloednieuw (1800 miles op de teller) en daar kon alles in de achterbak. Prima auto, rijdt heerlijk alleen de uitvoering kon wat luxer. Geen USB aansluiting, dus het aux kabeltje maar weer voor de dag gehaald. Na de autohuur was het maar 10 minuutjes rijden naar het door ons gereserveerde hotel het La Quinta Inn & Suites Tampa Airport. Hotel ligt net buiten de luchthaven, tegenover de Tampa Bay Int. Mall. Bagage gedropt, even opgefrist en de eerste Mall was een feit. Het liep inmiddels al tegen zeven uur, dus gelijk daar een hapje gegeten. Wel een vreemde ervaring gehad bij een ATM machine. Na mijn ING pas te hebben ingevoerd, gebeurde er helemaal niets meer, mijn pas leek te zijn “ingeslikt”. Geloof het of niet, ik was al bezig om te gaan bellen met een servicenummer van Bank of America, maar plotseling kwam er beweging in de automaat en na wat hele trage handeling kwam het bericht dat mijn bankpas was “Retained”. Kort daarna werd mijn pas toch nog uitgespuugd!!! Zucht van verlichting natuurlijk. Wordt allemaal wel weer geregeld, maar wel lastig begin van je vakantie als je gelijk een van je passen kwijt bent. Na de Mall nog even een Walmart opgezocht (leve de TomTom) en wat kleine inkopen gedaan. Daarna nog wat tv gekeken op de kamer en toen hadden we het wel gehad. Tijd om te slapen! Nu is het 06.15uur en ik ben klaarwakker, dus even tijd om dit te schrijven. Direct ontbijten en richting Orlando!

08-06-2014 Orlando: Rond een uur of 10 hebben we na een eenvoudig ontbijtje het La Quinta Inn verlaten. Via een bijzonder rustige Highway 4, waren we binnen anderhalf uur in Orlando. Ons doel vandaag was shoppen in de Premium Outlet Mall Orlando. Die konden we niet missen, want hij ligt vlak naast de Highway. Bij aankomst was het nog erg rustig, we konden op ons gemak rondkijken. We hebben overal rustig de tijd voor genomen en de nodige inkopen gedaan. Levi spijkerbroeken, twee paar Nike’s een paar polo’s van Nautica en wat kleine dingetjes. Tussendoor lekker op een terras koffie gedronken en voor de lunch een burrito. Later in de middag werd het behoorlijk druk, bij vetrek stonden alle parkeerplaatsen propvol en veel auto’s te wachten op een plekje. Na incheck in ons hotel het Best Western Plus Orlando Gateway, hebben we ons snel omgekleed en hebben we heerlijk aan het zwembad gelegen. Lekker om even af te koelen, het was met 34 graden en weinig tot geen wind, lekker warm vandaag. Na het zwembad lekker opgefrist en eens gekeken waar we konden eten. Op nog geen kilometer afstand was een TGIF gevestigd, dus de eerste Jack Daniels burger was binnen. Annouchka had lekkere Babyback Ribs en dat smaakte weer prima! Vandaag staat de Florida Mall op het programma, we zijn tenslotte in Orlando om te shoppen en dan moet je het goed doen ook. In de middag liggen we weer lekker aan het zwembad.

09-06-2014 Orlando: Vandaag stond de Florida Mall op het programma. De Mall lag nog geen 15 minuten van ons hotel vandaan en ook daar was het heerlijk rustig. We waren wel redelijk vroeg (10.00uur), want de winkels waren net open. De Florida Mall is een fijne, grote Mall die ze overigens al weer aan het uitbreiden zijn. We hebben ons daar prima vermaakt en weer de nodige inkopen gedaan. Na de Mall nog wat grote winkels in de buurt aangedaan, daarna waren we het shoppen wel weer zat en hebben we de middag heerlijk aan- en in het zwembad van het hotel gelegen. Tegen 17.00 uur kwamen er grote wolken aandrijven en hebben we onder een overkapping een behoorlijke regenbui overleefd en even kunnen “Facetimen” met de kids. Vwb eten hebben we de TomTom ingesteld op de dichtsbijzijnde Olive Garden waar we de giftcard van Mats en Diandra heerlijk hebben verbruikt! Morgen vetrekken we uit Orlando en gaan we naar Juniper Springs Recreational Park om de Juniperspring River met een kano te bevaren. Schijnt erg mooi te zijn, dus we hebben er zin in! We eindigen morgen in Daytona Beach, waar we nog even over het strand willen rijden voordat we weer in een Best Western Plus terecht komen. Geen straf overigens, want deze vestiging heeft een nog groter zwembad als nu in Orlando!

10-06-2014 Orlando – Daytona Beach: Vandaag zijn we vertrokken naar Daytona Beach. Onderweg hadden we een bezoek aan het Juniper Spring Recreational Park gepland. Hier zijn we al eerder in 2011 geweest. Toen was het daar zo mooi en hebben we er veel wild gezien, dat we dat nog wel eens wilden bekijken. Deze keer willen we de Juniper River met een kano bevaren. Juniper spring is een van de zoetwaterbronnen die Florida rijk is. In deze bronnen kan je heerlijk zwemmen en snorkelen, het water is glaszuiver. Wel altijd even goed kijken of je in de spring mag/kan zwemmen. Er zit veel wild in Florida en hoewel je overal in Florida wel een alligator kan tegenkomen, zijn er toch Springs waar je niet in mag zwemmen. Daar zitten er te veel. Het is zo’n anderhalf uur rijden naar Juniper Spring. Eerst een stukje Expressway, later over kleine tweebaans wegen door het Ocala Forest. Aangekomen bij de ingang van het park wachte ons een teleurstelling. Door slecht weer, waren er diverse bomen omgewaaid die over het riviertje lagen. Volgens de Ranger was hun onderhoudsploeg druk bezig, maar het was vandaag niet mogelijk de rivier af te varen. Bijzonder jammer! Dan maar even lekker zwemmen en kijken of er wat wildlife op de “Nature Walk” te zien is. De “Nature Walk” bestaat uit een lange boardwalk het bos in. Als je daar overheen loopt, waan je je echt in de jungle. Je hoort van alles, prachtige bomen en plantengroei en in dit alles kan je, met een beetje geluk, het nodige wildlife tegenkomen. In 2011 hebben we veel giftige slangen en waterschildpadden gezien. Nu leek het een beetje tegen te vallen. Buiten een voor mij onbekende slang en een stuk of 10 waterschildpadden die in de zon lagen te bakken, was dat het wel. Echter halverwege de terugweg zag Annouchka wat lopen en zei; “Wat loopt daar nou?”. Toen ik zag wat ze bedoelde, zag ik op nog geen 25 meter afstand een Poema lopen. We schrokken ons rot en zijn zonder te rennen (op Discovery Channel zeggen ze altijd dat dat niet verstandig is), maar wel met versnelde pas snel wat afstand genomen. Wat een ervaring zeg! Achteraf jammer dat ik geen foto heb gemaakt, maar dat beest was echt veel te dichtbij! Terug bij het zwemgedeelte heb ik er nog melding van gemaakt bij een Ranger, maar meer als een “Ok, Thanks”, kon er niet af. In het hotel heb ik nog even op dat beest gegoogled en het bleek om een Florida Panther te gaan. Indrukwekkend beest hoor! Na even te hebben afgekoeld in de Spring, zijn we op ons gemak verder gereden naar Daytona Beach. Daar aangekomen zijn we even gestopt bij de Publix voor wat inkopen en een naast gelegen kledingwinkel ingelopen. Bleek een slimme zet, want ik heb eindelijk de Nike badslippers gevonden die ik wilde hebben. Daytona Beach staat er bekend om dat je met je auto het strand op mag, dat wilde ik dan ook zeker even doen. Bij de eerste doorgang aangekomen werden we teruggestuurd. Toegang daar was alleen mogelijk met een 4WD en die heeft onze Chrysler 200 niet. Een stuk zuidelijker kon het volgens deze dame wel. Inderdaad, een stuk zuidelijker bleken de condities beter en konden we voor 3 USD (dagkaart)  een stuk over het strand rijden. Bijzonder leuke ervaring om met je auto tussen de badgasten door te rijden. Je mag niet buiten een bepaalde strook komen en niet harder dan 10 km/u. Na een behoorlijk stuk over het strand te hebben gereden en wat foto’s te hebben gemaakt, zijn we richting ons hotel gereden. Ook hier zijn we via Hotwire in een vestiging van Best Western terechtgekomen. We zitten nu in het Best Western Plus Daytona Speedway. Een prima hotel, recht tegenover de Speedwaytrack van Daytona. Dat is overigens een gigantisch complex zeg. Ze zijn hard aan het bouwen aan nog meer, nog hogere tribunes. Zal best een spektakel zijn als hier races zijn. Het hotel (laagbouw) heeft een lekker, zeer groot zwembad, waar ik nog lekker wat baantjes in heb getrokken. In de buurt hebben we nog wat rondgelopen en ergens lekker kipnuggets gegeten. Nu op de hotelkamer een beetje relaxen. Morgen hebben we wat meer kilometers voor de boeg, dan rijden we via Cocoa Beach langs de kust naar Ft. Lauderdale. Ik probeer een groot stuk route 1a te volgen, maar als het niet opschiet wordt het de I-95. In Ft. lauderdale verblijven we weer in een Best Western Plus, nu voor drie nachten. Vanuit dat hotel gaan we Miami en omgeving verder bekijken.

11-06-2014 Daytona Beach – Ft. Lauderdale: Vandaag stond een behoorlijke rit van zo’n 250 mile op het programma. Dan kan je natuurlijk gelijk Highway I-95 opduiken, maar het is leuker om een stuk de US 1A1 te volgen. Een provinciale wel die helemaal langs de kust loopt. Bij Port Canaveral zijn we op deze weg begonnen en al daarna kom je in Cocoa Beach. De hoofdvestiging van Ron & Jon surfshop kan je daar niet missen. Een lelijk lichtgroen gebouw midden in het centrum. Eerst daar maar eens koffie halen bij de Starbucks. Voordeel is, dat ze daar altijd wifi hebben en we wilden toch echt weten of Stenn geslaagd was. We hadden al snel contact en Stenn bleek geslaag. Super gefeliciteerd man !!! Er ging daar een zucht van verlichting door het gebouw. Na dit goede bericht, hebben we daar wat rondgekeken en kleine dingetjes gekocht. Eenmaal binnen uitgekeken, wilden we nog een rondje door het centrum en over de pier lopen. Dat bleek ons niet gegund, want op het moment dat wij naar buiten liepen, scheurde de hemel open. Een gigantische onweersbui waar een geweldige hoeveelheid regen uit viel, niet normaal meer. Heel Cocoa Beach stond onder water. In een lichte opklaring (oog van de storm) naar de auto gerend en we zaten maar net, toen het nog even verder ging. Daarna rustig op ons gemak de kust afgezakt richting het zuiden. Het is wel duidelijk waar het geld zit in Amerika. Je komt daar prachtige huizen en resorts tegen, van de achter de duinen liggende zee ze je maar weinig. Uiteindelijk zijn we terechtgekomen bij de Jupiter Inlet. Daar hebben we nog even rond gekeken en toen waren we het wel zat, de I-95 op en het gas er op. Nu ging het allemaal wat sneller en via een carpoolstrook van zeker 70km lang,mwaren we snel in het hotel. We slapen hier drie nachten in het Best Western Plus Ft Lauderdale North. Vanuit hier gaan we het zuiden bekijken. Eerst nog even een TGIF opgezocht voor een JD burger en de dag van morgen besproken. Hotel en kamer zijn keurig, maar wifi en de tv zijn beduidend minder. Wifi is vreselijk traag en de tv doet een beetje vreemd. Een grote flatscreen, waar maar een beduidend kleiner beeld op wordt vertoont. Tot morgen!

12-06-2014 Ft. Lauderdale: Deze ochtend zijn we naar de Flamingo Garden geweest. Deze mini dierentuin ligt in Davie, op nog heen 10km van ons hotel. Leek ons een leuk begin van de dag en dat bleek ook zo te zijn. Een keurige mini dierentuin met het accent op vogels, bomen en planten die in Florida voorkomen. Daarnaast ook nog wat grotere beesten zoals Aligators, bobcats, een zwarte beer en zowaar een Florida Panther. Na zo’ twee uurtjes te hebben rondgelopen hebben we de Flamingo Garden verlaten en zijn we naar Ft. Lauderdale Beach gereden om de befaamde boulevard de Las Olas te bekijken. Dat viel wat tegen, boulevardjes is niet de Amerikanen hun ding. Het strand, weliswaar aan de weg, is mooi maar dat is het dan ook wel. Na Las Olas zijn we naar een Sawgrass Mills Mall gereden die ons in 2011 goed was bevallen. Vanaf Las Olas was het zo’n 30 minuten rijden en we waren in de Mall. Daar was het best wel druk op de parkeerplaats, maar deze Mall is zo groot, dat zie je niet meer terug. We hebben er heerlijk op ons gemak rondgelopen en alle winkels bezocht die we wilden zien. Buiten een aankoop in de Victoria secrets eigenlijk niets gekocht. Na een snelle hap weer terug naar het hotel. In het hotel eindelijk contact gekregen met mijn moeder. Die maakt er de laatste jaren een sport van om in het ziekehuis te belanden als wij ver van huis zijn en dat is niet leuk, kan ik je vertellen. Deze keer voor een kunstheup. Geen gevaarlijke operatie, maar toch. Zoals ik al zei, eindelijk contact en ze was bijzonder goed te spreken. Alles ging goed en bijzonder weinig pijn. Gelukkig dan maar weer.

 

13-06-2014 Key Biscayne: Vandaag zin we naar Key Biscayne geweest. Eigenlijk wilden we eerst nog naar de Everglades voor de Ashinga trail, maar geizen het feit dat de hemel hier in de middag geregeld openscheurt, hebben we de Everglades laten vallen (die komt morgen aan de beurt) en zijn we gelijk naar Key Biscayne gereden. Dit schiereiland ligt eigenlijk vast aan het centrum van Miami en is bereikbaar via de Rickenbacker Causeway. Even 1,75 usd betalen en je mag door. Het is er werkelijk prachtig. Zo dicht bij Miami verwacht je dit niet, een paradijsje!! We zijn, na een wandelingetje bij No Name Bay, helemaal doorgereden naar het Bill Baggs National Park, een keurig verzorg State Park met alle voorzieningen. No Name Bay heb ik eerder gezien op internet, een baai in de vorm van een hoefijzer, helemaal vol met ankerende bootjes. Nu lag er helemaal niets, de baai was leeg. Er liepen wel behoorlijk grote hagedissen of leguanen rond. Lachwekkend, want wat rennen die beesten raar weg zeg. Ze gaan er op hun achterpoten als een speer vandoor. In het Bill Baggs State Park zijn we het strand, links van de vuurtoren op gegaan. Een heerlijk tropisch strand waar we vor 20 usd een parasol met twee ligbedden hebben gehuurd. Absoluut noodzakelijk, want de zon deed goed zijn best en zo’n bedje ligt altijd beter dan met je handdoek op het strand. Gelijk het water in gedoken en dat was heerlijk. Lekker warm en bijzonder helder. Er stond wel een vreemde stroming, langs het strand, maar dat mocht de pret niet drukken. Na een uurtje of vier begon het ook hier te betrekken en zijn we naar de auto gegaan. Na ons te hebben omgekleed, op ons gemaak naar Ocean drive gereden om vanaf hier via de US1A1 naar Ft lauderdale te rijden. Op Ocean Drive stond natuurlijk al het verkeer weer stil, het was er lekker druk. Niet erg, want ik kon uit mijn autoraan zien dat het Nederlands elftal goed bezig was tegen Spanje. Gedurende Ocean Drive heb im ze twee keer zien juichen, gevolgd door een sms-je van Mats met de stand. We hebben de US1A1 helemaal gevold tot in Dania Beach. Daar de Stirling Rd op en we kwamen zo weer bij ons hotel. Vlak voor het hotel zat een Chipotle afhaalzaak. Volgens Mats en Diandra moesten we daar echt even wat halen en dat hebben we dan ook gedaan. Ik vond de buritto kip heerlijk, Annouchka had wat problemen met de pikante bruine rijst. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar. Nu zit ik op de kamer te wachten op de herhalingen van de vandaag gespeelde wedstrijden. Om 9.30 pm bespreekt ESPN de westrijden van vandaag, zo ook die van Nederland – Spanje. Volgens de jongens en de kranten moet ik zeker even kijken. Morgen gaan we dit Best Western Plus verlaten en rijden via de Everglades (Shark Valley) en de Gulfcoast naar Ft Myers. Daar hebben we twee “luie” dagen gepland en verblijven we in het Baumont Inn & Suites. Hopelijk met beter wifi, want hier is het waardeloos!

 

14-06-2014 Ft. lauderdale -Ft. Myers: Na het ontbijt vertrokken uit het Best WesternPlus met bestemming Ft. Myers. Natuurlijk niet rechtstreeks, maar via de Everglades. Via de Florida Turnpike rijden we snel de drukte uit en komen we op US 41, ook wel de Tamiami Trail genoemd. Dit is een provinciale weg die vanuit Miami dwars door de Everglades naar Naples voert. Daarna loopt de weg nog veel verder in noordelijke richting verder. Aan deze weg zitten veel bezienswaardigheden van de Everglades. Veel bedrijfjes met Airboattours, maar wij zijn op weg naar Shark Valley Nat Park. In dit national park loopt een betonnen fietspad 15 mile, kaarsrecht de Everglades in naar een uitkijkpunt. Een merkwaardig gebouwde toren, midden in de Everglades, vanwaar je een geweldig uitzicht hebt. Je kan naar deze toren wandelen, in een tramtour stappen, maar je kan er ook fietsen huren en er naar toe fietsen. Dat laatste hebben we gedaan en dan is best bijzonder kan ik je zeggen. Op twee oude barrels dwars door de Everglades fietsen is superleuk! Heerlijk fietsen daar met een lekker windje om af te koelen, want warm was het daar wel. Ik had de koelbox achter op de fiets gebonden, dus onderweg hadden we heerlijk koud drinken bij ons. Onderweg ruik, hoor en zie je van alles. Het barst er werkelijk van de Alligators, vogels en schildpadden. We hebben het niet tot aan de uitkijktoren gehaald, heen- en toch 30 mile en dat is best veel. Ook kwam er een gigantische onweersbui aan, die we later op de Loop Road over ons heen kregen. Terug bij het beginpunt hebben we de fietsen weer ingeleverd en zijn we richting de Loop Road gereden. Deze weg staat al lang bij ons op de planning, maar de vorige twee keer dat we in de Everglades waren was de weg steeds afgesloten. Nu was de weg open, dus we konden de US 41 verlaten en deze Loop Road nemen. Deze weg maakt zeg maar een ommetje vanaf de US 41 en bestaat voor het grootste gedeelte uit een gravelweg. Komende uit onze richting (Miami) krijg je eerst nog een stuk asfalt, maar dan gaat de weg over in een soort van gravel/grind. De weg staat trouwens slecht aangegeven op de US 41, je rijdt er zo voorbij. In het eerste gedeelte kom je allerlei meertjes langs de weg tegen, waarin het werkelijk barst van de Alligators. Waar je ook kijkt, je ziet er wel een paar liggen. Gaaf om te zien. Het 2e gedeelte is eigenlijk wel saai te noemen. Steeds minder meertjes naast de wel en veel minder Alligators. Op deze Loop Road kregen we nog een geweldige onweersbui over ons heen. Ik zag ons al blijven steken in de modder, maar de weg bleef prima. De weg is heel goed zelfs. Ook na een fikse regenbui, prima te doen. Na de Loop Road zijn we verder gereden richting Naples en daar de snelweg op naar Ft Myers. Het was tijd voor een lekkere duik in het zwembad. Het Baymont Inn & Suites is een keurig net hotel. We kregen een prima kamer met al weer zo’n lekker groot bed. (Lijkt wel of we thuis waren) Wel eerst even de housekeeping gebeld om een gigantische spin van het plafond te halen. Deze was mij iets te groot om zelf te doen. Raar zwart beest met grote witte streep op zijn rug. Ik ben nog aan het uitzoeken wat voor een beest het was. Na het zwembad wat eenvoudigs gegeten, nog even wat voetbal gekeken en wat geluierd.

 

15-06-2014 Ft Myers: Vandaag (Vaderdag !) wilden we naar het strand van Ft Myers Beach. Niet zo slim, er bleken lange files te staan en de kans dat je je auto kwijtraakt is dan minimaal. Een korte zoektocht op het internet bracht uitkomst. Niet al te ver van het hotel bleek een “Nature Walk” te zijn uitgezet door een moeras waar het nodige Wildlife zou zitten. De Six Mile Cypress Slough Preserve (filmpje) bestaat uit een 1.6 mile lange boardwalk door een moeras midden in Ft Myers. Je zou het niet verwachten, maar hier zitten Alligators, Wild Hogs, slangen, waterschildpadden en veel vogels. We waren er waarschijnlijk op het verkeerde tijdstip, maar buiten een aantal schildpadden en vissen hebben we niets gezien. De alligators hebben we wel gehoord, maar lieten zich door de dichte begroeing niet zien. Na deze “nature walk” hebben we nog wat inkopen gedaan bij de Walmart voor de lunch en zijn we naar een minigolfbaan gereden. Deze Castlegolf was bijzonder mooi aangelegd met een diversiteit aan banen. Bijzonder leuk, maar ook bijzonder warm daar. Hoewel minigolf niet echt als een intensieve sport mag worden gezien, gutste het van ons af. Aan het eind bleek dat Annouchka met drie punten van mij had gewonnen. Na de minigolf snel terug naar het hotel voor een verfrissende duik in het zwembad. Deze zou er echter niet meer van komen, want op de parkeerplaats aangekomen barstte er weer een vreselijke onweersbui los. Zelfs de voetbalwedstrijd op tv werd onderbroken voor  een weerswaarschuwing. We hebben dus wat geluierd op de kamer en zijn wat vroeger gaan eten. In de buurt bleek een vestiging van PF Chang te zitten en het is toch wel heel erg lekker eten daar. Na een heerlijke en gezellige maaltijd nog wat rondgelopen (het was inmiddels weer droog) daarna terug naar het hotel. Morgenochtend gaan we naar Sanibel Island en daarna langs de kust naar Sarasota waar we de laatste twee nachten een kamer in het Hyatt Place hebben gescoord.

16-06-2014 Ft Myers – Sarasota: Vanmorgen heerlijk rustig opgestaan en eerst gaan ontbijten. Het was duidelijk dat het weekend voorbij was, we waren de enigen in de ontbijtzaal. Na het ontbijt uitgecheckt en naar Sanibel Island gereden. Om op dit (schier) eiland te komen moesten we 6 USD tol betalen. Gewoon door de Sunpass-lane gereden en hoop dat het “toll-by-Plate” zijn werk weer doet. Op Sanibel zijn we gelijk linksaf gegaan richting de vuurtoren. Daar hadden we al snel een plekje gevonden en een parkeerticket gehaald. We zijn eerst de zuidelijke punt van het eiland eerst maar eens rondgelopen. Je kan daar ver over de zee kijken. Eerst zie je Ft Myers Beach en verder zie je zelfs de flats van Marco Island. Annouchka vond weer mooie schelpen op het strand. Daar staat Sanibel immers bekend om. Toch liggen de schelpen daar niet voor het oprapen. De brochures vertellen anders, maar het is grotendeels gruis wat er ligt met af en toe een aardige schelp. Na deze strandwandeling hebben we nog heerlijk in zee gezwommen. Het water had een heerlijke temperatuur, maar er stond ook hier een behoorlijk stroming. Annouchka heeft nog liggen zonnen, terwijl ik heerlijk in het warme glasheldere water heb gelegen. Na een uurtje of drie vonden we het mooi en hebben we ons weer omgekleed bij de auto. Lekker als je je natte zwembroek uit wil trekken en er steeds auto’s achter je stoppen met de vraag of je al weg gaat. Lastig, maar wel begrijpelijk, want parkeerplaatsen zijn schaars op Sanibel. Eenmaal omgekleed, zijn we naar de Causeway gereden en hebben we heerlijk in de schaduw in een lekker briesje zitten lunchen. Na de lunch nog even de daar gelegen Tanger Outlet doorgelopen, maar dat stelde niet veel voor. Na de Outlet over de US41 naar Sarasota gereden. Nu zitten we in het Hyatt Place in Sarasota-Bradenton. Een mooi nieuw hotel van deze keten, we hebben er een prima kamer gekregen. Natuurlijk staat er een kingsize bed in, maar ook een zitgedeelte met een grote hoekbank. Prima dus! Net een lekkere cheeseburger met friet bij Five Guy’s gegeten, nu nog wat voetbal kijken op de kamer. Morgen gaan we hier de buurt maar eens verkennen. Helaas al weer onze laatste volledige dag in het altijd heerlijke Florida.

17-06-2014 Sarasota-Bradenton: Na een heerlijk ontbijt die je alleen maar in het Hyatt-Place kunt krijgen staat vandaag het Myakka River State Park op het programma. Het was vanaf het hotel ongeveer 45min rijden naar dit State Park, één van de oudste van Amerika waar het volgens het internet zou wemelen van de Alligators. Ook zouden de Alligators hier grotere afmetingen hebben dan in de Everglades.  Bij de ingang slechts 6 USD voor entree en een kaart van het park. Na aankomst zijn we een paar kilometer doorgereden naar de rand van het meer. Daar is een visitorcenter, en een “General Store” waar je fietsen en Kano’s kan huren. Zelfs een rondvaart met een forse Airboat behoort tot de mogelijkheden. Ons net wat te toeristisch met 60 man op een Airboat. Na de kaart te hebben bestudeerd hebben we gekozen voor de “Birdwalk“en de “Canopywalk“. De Birdwalk lag wat verder het State Park in en bestond uit een Boardwalk die je aan de rand van het meer bracht. Diverse vogelliefhebbers deden daar hun best om vogels te spotten. Wij hielden ons meer bezig met de Alligators die je in de verte kon zien liggen en rondzwemmen. Aan hun kenmerkende geknor te horen zaten er vast veel meer Alligators, maar die hebben we niet gezien. We hielden de Birdwalk dan ook snel voor gezien. Bij de Canopywalk eerst maar eens de wandelschoenen aangetrokken en al snel kwamen we bij de Canopy zelf. Twee torens midden in het bos, verbonden met een loopbrug. De hoogste toren was bijna 23m hoog en torende hoog boven de bomen uit. Vanaf de toren had je een prachtig uitzicht over het State Park en de omgeving. Volgens een Ranger kon je bij helder weer de Sunshine Skyway Bridge over de Tampa Bay zien, vandaag helaas niet. Na van het uitzicht te hebben genoten, wat foto’s genomen en weer naar beneden geklommen. Vlakbij bleek langs de Myakka River nog een Hike te zijn uitgezet, die ons wel wat leek. Dit bleek best wel een eigenaardige Trail te zijn. Vlak langs de rivier, door dicht begroeid terrein. Ik was best wel gefocust op het water om Alligators te spotten terwijl, zoals Annouchka terecht opmerkte, ze ook best tussen de struiken op de kant konden liggen. Natuurlijk moest je goed kijken waar je je voeten neerzette, want slangen zitten overal in Florida. Toch wel teleurstellend dat we wel veel Alligators hoorden, maar niet konden zien. Pas na wat gerommel met een struik in het water kwamen er twee met hun kop beven water om te kijken wat dat nu wel was. Na deze Trail hebben we nog wat zitten lunchen in één van de vele overdekte lunchplekken, waar we werden belaagd door twee eekhoorntjes. (die waren echt brutaal!) Na het park zijn we met een omweg door Sarasota weer teruggereden naar het hotel, waar we heerlijk een paar uur aan het zwembad hebben gelegen. Dit Hyatt hotel had een heerlijk zwembad van een behoorlijk afmeting, wat we helemaal voor ons zelf hadden. Tegen etenstijd hebben we ons opgefrist (lekker hoor zo’n inloopdouche) en hebben we gegeten bij het Outback Steakhouse, het was heerlijk daar! Helaas al weer ons laatste nachtje in Florida. Morgen moeten we 16.00uur op de luchthaven van Tampa zijn, waar British Airways ons via Londen Gatwick terug zal vliegen naar Amsterdam.

18-06-2014 Tampa – Amsterdam: Vandaag helaas weer terug naar Nederland. Natuurlijk niet te vroeg opgestaan en na het ontbijt onze tassen beter ingepakt en op gewicht gebracht. Dit jaar voor het eerst met twee grote (Eastpack) tassen gereisd en dat is ons goed bevallen. Er gaat net zo veel in als in een harde schaal koffer en zijn net wat makkelijker weg te stoppen in de achterbak van de huurauto. Eenmaal ingepakt, uitgecheckt uit het hotel en op ons gemak via de US41 naar de Sunshine Skybridge gereden, waar we uiteindelijk via de I-75 over deze grote brug over de Tampa Bay konden rijden. Ook hier gebruik gemaakt via het Sunpass-poortje (contant betalen was ook mogelijk!) en dan rij je zo via St Petersburg Tampa binnen. De welbekende “Hanguurtjes” voor de vlucht hebben we doorgebracht in de Tampa International Plaza & Baystreet waar we bij de Apple Store nog wat boodschappen hebben gedaan. In Baystreet (bij de Mall behorende eettentjes en cafe’s) konden we in een Engelse pub nog net de laatste 40min Australië – Nederland op TV zien. Prima plekje, ik denk dat er wel 20 tv’s daar hingen. Rond 15.30uur hebben we zonder problemen bij Alamo de huurauto ingeleverd. Volgens de uitdraai bleek er toch weer 1166 mile (toch 1876 echte kilometers) op de kilometerstand te zijn bijgeschreven. Gaat toch hard “When You’re Having Fun”. Hierna de terminal ingelopen en ons bij de incheckbalie van BA gemeld. We waren daar rond 16.00uur de eerste, laatste of de enige, want er stond verder niemand. Best apart als je vlucht 18.15uur vertrekt. Naar het inchecken hebben we nog wat zitten internetten (WiFi snel en gratis daar) en uiteindelijk bij TGIF nog een Jack Daniëls Burger weggewerkt. We zaten daar prima, tijdens het eten hebben we op 4 tv’s Spanje zien verliezen van Chili. Kon na vanmiddag niet beter. Spanje naar huis, helaas wij ook ! De vlucht naar LGW vertrok een klein kwartiertje later om een groot onweersfront te laten passeren, maar verliep verder voorspoedig. Onze gereserveerde plaatsen helemaal links achterin het vliegtuig (Boeing 777) bleken geweldig. Helemaal toen bleek dat de mensen voor ons niet begrepen/wisten dat hun stoel naar achter kon! De terugvlucht ging bijzonder snel, in 7.40min stonden we al op LGW, we hadden de wind aardig mee. Op LGW hadden we 2.10uur overstaptijd voor de vlucht naar Amsterdam. Alles ging keurig op tijd en rond 13.05uur vanuit westelijke richting Touch down op de Zwanenburgbaan. Best apart, ik heb inmiddels al heel wat landingen (ook in de cockpit) op Schiphol meegemaakt, maar deze niet eerder.

27-06-2014 “t Gooi: Het reisverslag van onze Floridareis 2014 is af. Dit was onze derde reis naar Florida en we hebben er geen seconde spijt van. De eerste keer kamperend met ons hele gezin en Harald en Nicole and kids. De tweede keer in 2011 met Mats en Stenn en dan nu met z’n tweetjes. Je krijgt wel eens een reactie zo van;”Oh, daar zijn jullie toch al geweest”? Ja, dat klopt, maar ook nu hebben we weer vreselijk veel nieuwe dingen gezien en gedaan. Ik denk dat “Amerikareizigers” dit wel herkennen. Het land (ook Florida) is zo groot, er zijn altijd wel nieuwe dingen te zien en vooral te doen. Dat laatste vinden we steeds leuker worden. In de ochtend uren iets doen en er op uit trekken. De natuur in of lekker shoppen, maar voor de middaguren schamen we ons niet voor een middagje strand of zwembad. Gewoon relaxen en even heerlijk niets doen! De reis van dit jaar was weer erg goed en is zonder problemen verlopen. We hadden prima vluchten met British Airways, prima hotels en een heerlijk huurauto. Het door ons uitgedachte reisschema zat goed in elkaar en bood genoeg ruimte voor aanpassingen. Nu, een week terug, kijken we al weer naar 2015. Maar eens afwachten waar we dan terechtkomen!